Van Laudenbach naar Salzburg

De Limesroute volgt de Romeinse rijksgrens zoveel mogelijk en schurkt daarbij zoveel mogelijk tegen de rivieren aan die ooit die grens vormden. Het voordeel is dat de meeste fietspaden redelijk vlak zijn, maar dat de afstand die je hemelsbreed aflegt niet erg indrukwekkend is doordat je slingerend door het landschap gaat. Toch vordert de tocht gestaag en afgelopen zondag heb ik bij Kelheim de Donau bereikt en na nog zo’n 30 km ben ik in Regensburg aangekomen; de teller staat inmiddels op 1300 km.

Van Regensburg ben ik in drie dagen naar Salzburg gefietst om mijn zoon Douwe te bezoeken. Dat was een lastige tocht. Om te beginnen verliet ik de ‘makkelijke’ route langs de rivieren want om in Salzburg te komen moesten diverse rivierdalen, waaronder dat van de Inn, worden overgestoken. Daarnaast deed Koning Winter een laatste poging om de lente te verslaan en vooral gisteren was het bar en boos met temperaturen net boven het vriespunt en veel hagel en sneeuw.

In een poging om zo snel mogelijk de Salzach te bereiken en van daaruit langs de rivier naar Salzburg te fietsen had ik geen rekening gehouden met het ontbreken van gewone fietspaden en een groot deel van de tocht ging over modderige paadjes wat de snelheid niet ten goede kwam. Uiteindelijk kwam ik rond 10 uur ’s avonds bij Douwe aan in Salzburg. De bergen rondom de stad zijn bedekt met sneeuw.

Duitsers en fietspaden

Duitsers worstelen met het begrip fietspad. In de buitengebieden zijn deze paden meestal van de hoogste categorie. Ze voeren je langs de mooiste plekken en volgen vaak rivieren of beekjes en je bereikt plekken waar je als automobilist nooit zult komen. Anders is dat in de steden. Daar zijn fietspaden verschrikkelijk. Doorgaans zijn ze geplaveid met de restanten van andere bestratingsprojecten die vervolgens lukraak zijn neergegooid. Daarnaast moet je als fietser je fietspad delen met allerlei andere zaken zoals voetgangers, plantenbakken, bomen, hekken, opengeslagen autoportieren of zelfs geparkeerde auto’s. Verder is bij iedere zijweg de overgang tussen fietspad en rijweg een drempel van tenminste vijf centimeter zodat je stuiterend de weg oprijdt. Op die manier blijf je wel bij de les, maar de praktijk is dat de meeste fietsers gewoon over de rijbaan rijden.

Romeinen

Wanneer je de Limesroute fietst ontkom je er niet aan dat je veel geconfronteerd wordt met Romeinse overblijfselen. Het is bijna niet voor te stellen hoeveel indruk deze voormalige rijksgrens maakt. In alle steden die ik doorkruis wordt aandacht gegeven aan deze periode. Vaak zijn ook tastbare overblijfselen zichtbaar zoals wachttorens (althans de fundamenten) maar ook resten van badhuizen of andere gebouwen. Sommige delen van het traject voeren letterlijk over deze voormalige rijksgrens en ik vraag me af als ik daar overheen rijd hoe dat in die tijd geweest moet zijn. Staan de soldaten in hun torens werkelijk op wacht en wordt iedere ‘vreemdeling’ als vijand beschouwd? Of was de sfeer meer ontspannen en vond veel meer interactie plaats dan je op basis van al deze verdedigingswerken zou verwachten?

Salzburg

Vandaag ben ik bij Douwe op bezoek geweest in het Grosses Festspielhaus waar hij stage loopt. Het is indrukwekkend te zien hoeveel er komt kijken bij het maken van een theatervoorstelling en hoeveel apparatuur daarvoor nodig is. Daarna hebben we even door de stad gelopen en de Dom bezocht, maar vanwege de kou zijn we al snel huiswaarts gefietst.